To  mi męCdrzec zawGołanya,
Co z szklaneCczką mądGrość godzai:
Trunek pieCśnią  prGzeplatany a-
Ta zapaCla tamGten chłodzai.
            Po szklaneGczce do piosnecazki
            Po piosneGczce do szklanecazki,


Fraszka taka mądrość dzika,
Co pozorem smutnym straszy;
Pieśń powabna myśl przenika,
Serca wesołość od flaszy.
Po szklaneczce do piosneczki
Po piosneczce do szklaneczki,

Smutek się tam nie zapląta,
Gdzie szklaneczka myśli żarzy;
Wiwat syn Anakreonta
Z podobieństwa myśli, twarzy!
Po szklaneczce do piosneczki
Po piosneczce do szklaneczki,

Wieńczmy czoła nasze różą -
Dla dziwaków tylko kolce;
Dobre nam się czasy wróżą,
Niech się rodzą Bohomolce.
Po szklanaczce do piosneczki
Po piosneczce do szklaneczki.