Bez zmian

Dokładnie taki sam jak ja, patrzy mi w twarz
Tak strasznie tempo - aż żal mi go prawie
Choć nie zaprzecza że mnie zna
Wstydzi się mnie, czuje się chyba źle
Nie chce pogadać

Znów mu znudziłem się
Znów z lustra prysnąć chce

Rób co chcesz i gadaj mi, co chcesz - dniem i nocą
Świata już nie zmienię, siebie też - bo i po co
Młodszy już nie będę - nigdy już nie będę pierwszy
Ładny nie, lecz za to mogę być dwa razy szerszy

O nic się nie martw, po co stres
Zawsze tak jest, kiedy coś z sobą chcesz zrobić głupiego
Spróbować tak zwyczajnie żyć
To niby nic, jednak za wiele, by coś wyszło z tego

Więc przestań mądrzyć się - tak będzie bo tak chcę
Zrozum wreszcie to, bo w końcu zbiję szkło

Rób co chcesz...