Znali, kochali ją wszyscy mieszkańcy z Montmartre
Jak dzień paryski wesoła i lekka jak wiatr
Szła co dzień rano
Nad srebrną Sekwaną
Sprzedawać fiołkowe bzy i kwiaty...

Kwiaty majowe
Jak wiosny powiew
Jak uśmiech słońca
Wśród ulic szumiących
I gwarnych jak ul
Każdy przechodzień
Witał ją co dzień
Chłopcy przed bramą
Czekali już na nią
By ujrzeć ją znów

O Paulino
Patrz, jak przepłynął
Księżyc Paryża
I niebo się zniża
Zbyt ciężkie od gwiazd
Gdybyś piosenką
Gdybyś piosenką
Zechciała dzisiaj dać sercu znak
O Paulino
Tylko raz powiedz "tak"

Szumią bulwary, wiosna przechodzi przez park
A Paulinie, kwiaciarce z dzielnicy Montmartre
Ktoś dziś nieznany
Nad brzegiem Sekwany
Skradł bukiet fiołkowy i kwiat ... (?)

Kwiatów majowych
Pęk kolorowy
Skradł może więcej
Bo serce dziewczęce
I pierwsze jej sny
Szumi jak wino
Wiatr nad dziewczyną
Szumi Sekwana
Melodią nieznaną
W niej rozpacz i łzy

O Paulino
Patrz, jak przepłynął
Księżyc Paryża
I niebo się zniża
Zbyt ciężkie od gwiazd
Serce nie czeka
Serce nie czeka
Bo kiedy wreszcie powie ci "tak"
O Paulino
To miłości jest znak (x3)