(h)

By do biuhra dostać się, zakupiłeFis7m brykę tę
Napęd przeFis7dni moc mu da, tak jak halny mhknę raz, dwa
To był liphiec, może nie, jak wół nadymałFis7em się
Tak jak buFis7rżuj puszę się, bo posiadam hauto swe
Lecz przyszedł wrzeesień na wojnę mnie wysłalhi
Wracałem tFis7u w kwartały trzy   h 
I jedenaeście koni mi zabralih 
„Verboten…neine!!!” usłyszałemA krGzyk  Fis7    

By do biura zdążyć już więc kupiłem motor, cóż
On czterdziechą mknie raz, dwa i niebrzydka sztuka ta
Wierzchem na nim, kiedym pruł, nadymałem się jak wół
Tak jak burżuj puszę się, gdy w rewiry wracam swe
Benzyny lałem ot, co kot napłakał
Ktoś uznał, że za dużo ciut
I pozwolenie odebrano, czort wykrakał
Musiałem opchnąć ten mój cud

By do biura dotrzeć już, wnet kupiłem rower, cóż
Śliczny, z niklu, łańcuch ma, komplet kluczy: raz i dwa
Dumny byłem z tych z dwóch kół, nadymałem się jak wół
Tak jak burżuj puszę się, bo posiadam cudo te
I chociaż tuzin miałem ich bez mała
Zwijano mi co miesiąc je
A każda tyle co citroen kosztowała
Popadłem w biedę – z kasą źle

By do biura dotrzeć już w metro się przesiadłem, cóż
Trzeba przyznać tanie jest, w zimie ciepło, grzeją fest
Jadę metrem, stukot kół, nadymałem się jak wół
Tak jak burżuj puszę się, gdy w rewiry wracam swe
Lecz oszczędności światła, z prądem krucho
Stacje na klucz zabito: trach!!
Już wkrótce linię tę zamknięto na głucho
Do odwołania. Zgroza, strach!!!

By do biura zdążyć już, buty założyłem, cóż
Cztery razy w tę i w tę na swych nogach w kółko mknę
Już przecinam Paryż w pół. Nadymałem się jak wół
Nadwyrężam ciało swe by widoki zgłębiać te
Niestety, wkrótce buty drą się niemożliwie!
Załamał szewc swe ręce dwie
Ale ja człowiek o naturze przenikliwej
Już wiem, zreflektowałem się:

Czas od jutra uczyć się, bo na głowie stanąć chcę
Że nie pójdę nigdzie? Cóż! Lecz oszczędzę buty już
Świat zobaczę stąd do chmur. Śmiesznie spojrzeć a rebours*?
Nic nie straFis7cę, śmiech nie w smak. Życie kontemphlujeGsz wspAak Fis7         h