aJest taka jeednaa piosenka wee mnie
aZna ją, kto pozenał wędrówki sH7mak
aW mieście jej szuekaća nadareemnie
aW lesie zaneuci ją każdy gH7łaz

aTyle jest neowa,a o ile starea
aTyle co we mneie, poza mną jH7est
aNiczyja jeak tena wiatr w konearach
aChoć nieraz czeuje ją wiele sH7erc

 Widzę jeą, kiedy oH7czy zameykam
 Słyszę eją, kiedy cDisza trwGa
 Bo to jGest taka maoja muzyeka
 Co im caiszej, tym H7ładniej mi gera

Nie ma jej w wierszach, co na papierze   a e a e
Spisane z wiarą w słowa traf             a e H7
W górach jej szukam, bo w liście wierzę  a e a e
W drzewach jesiennych pełne barw         a e H7

I piosnką żyję, choć ułomna              a e a e
Bo nie ma nutek, brak jej słów           a e H7
Lecz bez niej dusza ma bezdomna          a e a e
Więc szukać muszę wciąż i znów           a e H7

Widzę ją...                             e H7 e e D G G a e a H7 e

Tam nie zamieszka, gdzie bita piana      a e a e
Słów pustych trzeźwych wzlata kurz       a e H7
Lecz gdzie poety głowa zawiana           a e a e
Wiatrem z dalekich ciepłych mórz         a e H7

Gdzie do zabawy, albo do pracy           a e a e
z radością spieszy każdy człek           a e H7
I gdzie się kończy los tułaczy           a e a e
Wędrowca, który przed siebie szedł       a e H7

Widzę ją...                             e H7 e e D G G a e a H7 e