ZIRA:
Śpij już mały Kovu,
Dzikie ślepka stul,
I niech przyśni ci się kto?
Wielki Kovu król!

KOVU:
Dobranoc.

ZIRA:
Dobranoc słodki książę,
Od jutra zacznie sie ciężka praca.

Ja ofiara, okrucieństwa,
Precz wygnana niczym śmieć,
Klucz ci wskażę do zwycięstwa
I nauczę zemstę nieść!

Musisz silny być i zręczny,
Groźny i bezwzględny też!
Mówi mi mój ryk wewnętrzny,
Żeś ty bestia a nie zwierz!

Nadchodzi kres, niech Simba drży!
Na nic błagania, na nic łzy!
O słodka zemsto w to mi graj!
Luli-luli-laj!!!

Choć wybaczać ponoć ładnie,
Mnie wciąż parzy dawny jad.
Simby ród niech zgnije na dnie,
Niech przepadnie po nim ślad!

NUKA:
Tyran paszczę ma zębatą,
W sam raz żeby ziemię gryźć!

ZIRA:
Krew popłynie strugą wartką,
Dla mnie bomba choćby dziś!

Strach, ból i zemsta wiodą w prym!
Symfonia śmierci, gniewu hymn,
To dla mych uszu istny raj,
Luli-luli-laj!

Skaza zmarł, lecz Zira nadal trwa,
Pilnuje by ten szkrab,
Poznał jak smakuje zemsta,
Z jego własnych kłów i łap!

NUKA:
Stul kaprawe ślepia!
To znaczy, słodkie oczka zmruż.

VITANI:
i wiedz, że nim obejrzysz się...

ZIRA
Królem będziesz już!

Niech zagrzmi bęben,błysną kły!
Niech Kovu dziki wyda ryk!

NUKA:
Zniewagę pomścij!

VITANI:
Znak nam daj!

ZIRA:
Słyszę już wiwaty:

NUKA I VITANI
Kovu! Jesteś naj!

ZIRA:
Przyjdzie czas zapłaty,
Gdy zew kwiożerczych zgraj,
Rozpali cały kraj,

Luli-luli-laj!!!