Jak bardzo nam się Czmienił świat
Przybyło nam za dwiele lat
Wspomnienia porwaGł wiatr

i człowiek rad nie rad
po uszy już w Ckompleksy wpadGł

(Mam to samo)
(Na głowie już iC włosów mniej)

(Wieczorem wcześniej)
d(spać się chce)
(I w kościach strzyka Ggdzieś)

i wzrok już też nie ten)
(I wolniej w żyłachC krąży krewG)
[Dziewczyny, które mam naC myśli],
[powychodziły za mążd już]
[Jedynie my recyGdywiści]
[trzymamy wciąż samotnyC kursG]

Choć bywa w sercu drgnie nam coś
i czasem w oko wpadnie ktoś
(Lecz przecież to nie to,)
(co kiedyś chata szkło)
[i bez problemów jakoś szło]

(Dziś na to już nie starczy sił)
(zbyt szybko się urywa film)
A potem nam się śni
szał zmysłów pożar krwi,
[lecz w końcu się budzimy i...]

[Dziewczyny, które mam na myśli],
[powychodziły za mąż już]
[Jedynie my recydywiści]
[trzymamy wciąż samotny kurs]

(Ty! A może by tak jeszcze raz?)
Już na to chyba nie stać nas
(Nikt nam nie daje szans)
słomiany ogień zgasł
To nie te lata
(nie ten czas)
Za mało sił za dużo słów
(Przepraszam, lecz za siebie mów)
Ty umiesz łgać jak z nut
(Bo mnie się marzy cud)
[Daremne żale próżny trud]

(Ich to też czeka! Ha ha ha)