LOUIS: Człowiekiem gdybym był,
Do Orleanu wtedy bym
Ruszył zaraz i na trąbce grał,
Tak jak nikt, po prostu szał!
Jak kiedyś Louis Amstrong,
Ray Charles i inni też.
Teraz ja! Oni pójdą w cień,
Kiedy cały świat odkryje mnie!

Solo!

Gdy w człowieka zmienię się i ja,
Na trąbce będę grał i fancluby miał!
I już widzę, jak wielbi mnie cały świat

NAVEEN: Gdy znów będę sobą,
To powróci dawny luz,
Tak jak kiedyś przebaluje noc!
Brzmi chyba nieźle, co?
Przy lewym boku ruda,
Brunetkę z prawej mam,
Blondynki będą do mnie mrugać!
O rany, to jest mój raj!

Hej, Louis!

Żyje się jedynie raz,
Balujmy więc, póki mamy czas!
No, przyznaj, brachu, sam!

Gdy w człowieka znowu zmienią mnie!
Mogę obiecać, że, jak za dawnych dni
Po królewsku będę żył!

TIANA: Charakter twój się liczy!
Może spróbuj odpowiedzialnym być?!
Bo tak na łatwiznę ciągle iść,
To katastrofa, ty uwierz mi!
Gdy znów będę sobą,
To zrobię właśnie tak:
Będę starać się z całych sił, co dnia,
By poznać szczęścia pełni smak!

Nie da się jedynie brać!
By los dał ci coś, coś wypada mu dać!
Tak tato do mnie mówił

L, N, T: Kiedy w ludzi
znowu zmienią nas

LOUIS: Ja nieźle jazzu dam!

NAVEEN: Wtedy się zabawię!

TIANA: Harować będę tak,
By udał się ten mój plan

L, N, T: Niech się stanie!