Świetlistą mozaiką duszy swej
Nawiedzasz mnie co noc...
Zduszona w Twych snach przedzieram się w mój świat.
Ja więźniem namiętności Twej.
Choć pragnę dłużej żyć,
Nie wrócę bez Ciebie dziś
Bezkresna otchłań zdławi mnie...
Wtuleni, obok siebie,
Zaśniemy w czarnym niebie
Noc naszą matką stanie się...

Od dziś toniemy razem,
To my ludzkości katem
Dzisiaj poznałam słodycz krwi...

A gdy nadchodzi blady świt
Braknie nam mocy żeby żyć
I sztuczna ciemność chroni nas.
Teraz musimy nabrać sił,
Nim Słońce nas zamieni w pył
Jutro znów odwrócimy czas...

Odchodzisz, przychodzisz...
Zostaję sama znów...