Iljada i sedimstotin'
shesdeset i vtoro leto
v Ohrida od Carigrada doshel Salaor.
Ej! Doshel Solaor.

Se pretstavil pred Arsenja
nasha patrika chestnago
i mu rek'l slovo gorko, slovo zhalostno.
Ej! Slovo zhalosno.

Carska volja e da trgnesh
deneska za Carigrada
na tebe od vrli Grci, golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Sobral patrik svoe stado
v crkva svjatij Klimentova
blagoslov im dal posleden, r'ce zapletil.
Ej! R'ce zapletil.

D'lgo vreme lipal starec
v molchenje v'senarodno
i po bela brada ronel s'lzi goreshti.
Ej! S'lzi goreshti.

Slushajte me mili cheda
jas kje idam v Carigrada
na mene od vrli Grci golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Grckij patrik kje ni stroshi
slavna Ohridska Stolica
i mene do smrt kje drzhi v zatochenie
Ej! V zatochenie.

Kje prati vladici Grci
licem svetci srcem v'lci
kje ve davat, kje ve strizhat, kje m'lzat do krv.
Ej! Kje molzat do krv.

Megju naroda kje sejat
nesoglasje i razdori,
da se mrazat sin so tatka i so brata brat.
Ej! I so brata brat.

I kje viknete do Boga
i krilo ne kje najdete,
smireni kje navedete glavi dozemi.
Ej! Glavi do zemi.

Kje mi bidete siraci,
taka bilo napisano.
Elate mi da ve gushna za posleden p't.
Ej! Za posleden pat.

Ch'rna t'ga porazila
staro, mlado, m'zhi, zheni,
Vsi so r'ce zapleteni s'lzi prolivat.
Ej! Solzi polivat.

Toj gi gushka, tie tazhni
mu celuvat desna r'ka
i od r'ka kak' od izvor s'lzi se lejat.
Ej! Solzi se lejat.

Vjahnal Patrik brza konja
i nevolno up'til se.
Toga grmkij plach naroden nebo procepil.
Ej! Nebo procepil.

Umilil se chesnij Patrik,
svalil shapka navezana,
pogledal na sino nebo, ljuto prok'lnal.
Ej! Ljuto prokolnal:

„Oh! poslushaj, milij Bozhe!
Hair nikoga da nemat
Stamche bej i Bujar Ligdo, Pejko chelebi!
Ej! Pejko chelebi.

Milostivij Bog poslushal
patrichka goreshcha kletva,
slava nihna, seme nihno pogubil so shum.
Ej! Pogubil so shum.

I sega vo kukji nihni
tkae pajak pajachina
i na pusti strehi nihni hukat hutove.
Ej! Hukat hutove.


Илјада и седимстотин'
шесдесет и второ лето
в Охрида од Цариграда дошел Салаор.
Еј! Дошел Солаор.

Се претставил пред Арсења
наша патрика честнаго
и му рек'л слово горко, слово жалостно.
Еј! Слово жалосно.

Царска волја е да тргнеш
денеска за Цариграда
на тебе од врли Грци, голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.

Собрал патрик свое стадо
в црква свјатиј Климентова
благослов им дал последен, р'це заплетил.
Еј! Р'це заплетил.

Д'лго време липал старец
в молчење в'сенародно
и по бела брада ронел с'лзи горешти.
Еј! С'лзи горешти.

Слушајте ме мили чеда
јас ќе идам в Цариграда
на мене од врли Грци голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.

Грцкиј патрик ќе ни строши
славна Охридска Столица
и мене до смрт ќе држи в заточение
Еј! В заточение.

Ќе прати владици Грци
лицем светци срцем в'лци
ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв.
Еј! Ќе молзат до крв.

Меѓу народа ќе сејат
несогласје и раздори,
да се мразат син со татка и со брата брат.
Еј! И со брата брат.

И ќе викнете до Бога
и крило не ќе најдете,
смирени ќе наведете глави доземи.
Еј! Глави до земи.

Ќе ми бидете сираци,
така било написано.
Елате ми да ве гушна за последен п'т.
Еј! За последен пат.

Ч'рна т'га поразила
старо, младо, м'жи, жени,
Вси со р'це заплетени с'лзи проливат.
Еј! Солзи поливат.

Тој ги гушка, тие тажни
му целуват десна р'ка
и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат.
Еј! Солзи се лејат.

Вјахнал Патрик брза коња
и неволно уп'тил се.
Тога грмкиј плач народен небо процепил.
Еј! Небо процепил.

Умилил се чесниј Патрик,
свалил шапка навезана,
погледал на сино небо, љуто прок'лнал.
Еј! Љуто проколнал:

„Ох! послушај, милиј Боже!
Хаир никога да немат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко челеби!
Еј! Пејко челеби.

Милостивиј Бог послушал
патричка горешча клетва,
слава нихна, семе нихно погубил со шум.
Еј! Погубил со шум.

И сега во куќи нихни
ткае пајак пајачина
и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
Еј! Хукат хутове.