Zapamięta mnie jak porę deszczu
przy kominku mnie kiedyś opowie
i tak dobrze
niech będę niepokojem
co do drogi zrywa w pół słowa...
Długa droga

Przywoływać mnie będzie po burzy
lub utopi mnie z inną w szampanie
I tak dobrze
mu będzie z omijaniem
mego cienia smugi na ścianie
co i tak tam zostanie...

Zapamięta mnie taką jak wczoraj
lub zapomni - jak dziecko - od razu
i tak dobrze
bo nie chce być plamą
w tle zupełnie nowego pejzażu
innego pejzażu.