Taki sam jak inne ten dzień dziś,
moje wielkie miasto znowu pędzi.
Na ulicach grzesznicy i święci,
do ziemi wszyscy przyciśnięci smogiem.

Zmęczeni chłodem oddechów swoich własnych,
wychodząc z mieszkań na ciepło za ciasnych.
Na ulicy oplute deszczem kwaśnym,
w celu niejasnym snują się tam i tutaj.
Wciągają w płuca toksyczne związki,
zaplątani w toksyczne związki.
Na ustach mają złorzeczeń wiązki,
obowiązki wykonują beznamiętnie.
Wpadli w pętle dni snów, dni słów
i znów powtórzy się wszystko za dobę.
Tak sobie myślę, to właśnie jest powodem.
Ostatnio mało, sypiam oddycham smogiem.

[x3]
Taki sam jak inne ten dzień dziś,
moje wielkie miasto znowu pędzi.
Na ulicach grzesznicy i święci,
do ziemi wszyscy przyciśnięci smogiem.