„…apod nogami dywan z trocin
mur porosła trawa
cienie pod piwnicy ścianą
w martwym oknie szklana łza
będą o mnie śpiewać pieśni
wolałabym żyć
moje imię – Inka
wyklęta życia nić…”

Nie ogFlądam się za saiebie  G 
Tam gdzie ddymi mrok
Co przeFde mną, tego naie wiem  G 
Jeszcze tylko djeden krok

FNiczego mi nie żCal
Wszystko ma pocGzątek, wszystko ma swój ka res
FI ty nie rozCpaczaj
Chcę byś swoim żGyciem, żył trochę za mnie
a Wolę to od twoich łFez
Czy wiCesz, nie zostanie z nas nGic
Prochy rozwieje wa iatr
Kiedy zFechcesz, kiedy zCechcesz
znaleźć mnie w sGobie przestań się a bać

Nie ogFlądaj się za sCiebie  G 
Tam gdzie da ymi mrok
Jestem bFlisko obok ciCebie  G 
Jeszcze tylko ja eden krok

FMartwy krzyk w oddali
CW piwnicy mrok
GSerce wyłamali
a Ciężkich butów krok
FW dzień zwycięstwa o nas zCapomniał świat
Moich sGiedemnaście lat, zabił ca zyjś syn i brat
FPowiedz bliskim
zachoCwałam się jak trzeba
Gnie dla medalu, tam już na agród nie potrzeba
Fto dla ciebie kropCelka Polski
daj ją dGzieciom gdy nie wiedzą o czym śa nić

Niech obFejrzą się za siaebie C  G 

Tam gdzie dym i mrok
Będę bFlisko, obok w aniebie C  G 

To tylko jeden krok
Twego żFycia jedna chawila  C  G 

Życie wraca mi
W jednej chFwili mnie zabarakło C  G 

Ale jesteś teraz Ty

ObejrFzyjcie się za siCebie   G 
Tam gdzie da ym i mrok
Będę bFlisko, obok w nCiebie  G 
To tylko ja eden krok
Twego żFycia jedna chCwila  G 
Życie wa raca mi
W jednej chFwili mnie zabCrakło  G 
Jesteście a wy


„…grad pocisków, lustro pęka
Ciemność zapiera dech, mój krzyk:
Niech żyje Polska! Słodka w ustach krew
Czas przystaje, świat zamiera
Robię pierwszy krok, on obejmuję mnie
Daję ponieść się przez mrok…”