Czy przyjdzie czas, że zatęsknimy choć do nienawiści
Jaką miał Judasz, bo w niej żyła miłość
On nie wędruje z Bogiem, jak my poszliśmy
Spokojni, bogobojni, jakby nic nie było
Pewno nikt z nas nie zdradzi, bo i co ma sprzedać
Nawet gdy chleb i ryby były pomnożone
Myśmy jedli półgębkiem, nazbyt były słone
Nie dla nas to jedzenie, każdy ma w kieszeni
Własne śniadanko, potem do obiadu
Spacerek i msza święta, wreszcie gadu gadu
I na cmentarzu kawałeczek ziemi

Nikt z nas nie był Judaszem, a więc na pomniku
Wytną "Ave Maria", Kościół nas pochwali
Krzyżem odznaczy jak swych męczenników
Jakbyśmy kiedy pod tym krzyżem stali
Jakbyśmy kiedy pod tym krzyżem stali
Jakbyśmy kiedy pod tym krzyżem stali

Czy przyjdzie czas, że zatęsknimy choć do nienawiści
Jaką miał Judasz, bo w niej żyła miłość
On nie wędruje z Bogiem, jak my poszliśmy
Spokojni, bogobojni, jakby nic nie było