Historia z życia róż
W wielkiej sali siedzę sam , juz pół dnia ,
kelner podszedł spytał mnie , jeszcze raz (jeszcze raz) .
Jeszcze jedna próba by spłukać z myśli obraz zły ,
chociaż wiem, że to mi znów nie da nic .

Deszcz za oknem, w sali mrok.
mówię Ci w moich myślach ciągle Ty , ciągle Ty .
Ot, historia życia Róż,
było pięknie przeszło już,
został żal, wspomnień garść, więcej nic ...

I może jeszcze Twoje łzy, Twoje łzy
znaczą coś więcej niż,
wiele lat, które już za sobą mam ,
bo może to ostatnia rzecz,
o której wiem że miała sens,
za którą warto oddać każdą inną myśl ......

Z ulic znikł ostatni cień , późna noc ,
a ja idę w nocy czerń, nie wiem skąd, nie wiem gdzie ,
patrzę w jasne oczy szyb , ktoś tam kocha może Ty ,
a ja sam i pada deszcz, deszcz jak łzy ....

Bo może właśnie Twoje łzy, Twoje łzy ,
znaczą coś więcej niż ,
wiele lat, które już za sobą mam .
Bo może to ostatnia rzecz,
o której wiem że miała sens ,
za którą warto oddać każdą inną myśl.

Bo może właśnie Twoje łzy, Twoje łzy ,
znaczą coś więcej niż ,
wiele lat, które już za sobą mam .

Bo może to ostatnia rzecz,
o której wiem że miała sens ,
za którą warto oddać każdą inną myśl
......nic się nie zmieni ...przyjdzie świt...znów