Już nie śpiewam piosenek dla Ciebie,
Choć piszę wciąż o tobie.
Już nie czytasz moich wierszy,
Dla kogo ja to robię.

Dla kogo piszę o miłości, cierpieniu, smutku, rozstaniach?
Dla kogo dobieram słowa i komu zadaję pytania?

Kogo pytam o sensu brak,
Kogo pytam o chłodne spojrzenia?
Kogo mijam we śnie na ulicy,
Z kim w milczeniu spojrzenia wymieniam?

Kogo pytam o sensu brak,
Kogo pytam o chłodne spojrzenia?
Kogo mijam we śnie na ulicy
Z kim w milczeniu spojrzenia wymieniam?


Już poza zasięgiem są plany,
Które snuliśmy nad kawą.
Wspólna przyszłość nie jest wspólną,
Choć nadal ciekawą.

Już nie pamiętam twoich perfum, twoich dłoni.
Już mój wzrok w niczym szept Ci świata nie przysłoni.

Kogo pytam o sensu brak,
Kogo pytam o chłodne spojrzenia?
Kogo mijam we śnie na ulicy,
Z kim w milczeniu spojrzenia wymieniam?

Już nie dla Ciebie kwiaty, już nie dla Ciebie słowa.
Już nie dla Ciebie wiersze przychodzi mi rymować .

Kogo pytam o sensu brak,
Kogo pytam o chłodne spojrzenia?
Kogo mijam we śnie na ulicy,
Z kim w milczeniu spojrzenia wymieniam?