Zadaje sobie to pytanie i nie wiem,
czy tak jak one potrafiłabym ją mieć.
Czy byłabym na tyle mocna jak skała,
by umieć znieść każdą bolesną pięść…
A chęć do życia byłaby tak potężna?
Jak Ogień, Woda, Ziemia i Wiatr!
I czy uniosłabym na swych rękach,
odpowiedzialność za własny kraj…
Czy dałaby mi wiarę w lepsze jutro?
Promienie słońca i księżyca blask
i zjadła mój głód, ogrzała jak futro
i czy zabiłaby w końcu mój strach…
Okryłaby płaszczem miłości jak matka,
dodała otuchy i otarła łzy?
Już sama nie wiem czy byłabym twarda
patrzeć im w oczy i nie mówić nic…!

Czy jesteś w stanie odnaleźć w sobie tę siłę,
którą one nosiły w sobie cały czas…
Czy jesteś w stanie pomyśleć chociaż przez chwilę,
o czym one myślały w tamtych dniach… (x2)

A gdybym teraz miała być jedną z nich,
czy bym umiała ją w sobie zebrać?
Czy potrafiłabym powstrzymać krzyk,
który by płynął prosto z mego serca…
Nie znam siebie na tyle by wiedzieć
czy zachowałabym zimną krew…
Czułabym jakiekolwiek natchnienie,
a życie miałoby dla mnie sens?
Czy byłabym na tyle mocna by przetrwać,
oczy przecierać każdego dnia
i nie dać się zdeptać jak mrówka i przestać
myśleć o śmierci i ciągle się bać…
Gdybym teraz miała być jedną z nich
Chciałabym bardzo ją w sobie mieć!
Poczuć to jaka jest wielka
i zrobić wszystko by nie poddać się.

Czy jesteś w stanie odnaleźć w sobie tę siłę,
którą one nosiły w sobie cały czas…
Czy jesteś w stanie pomyśleć chociaż przez chwilę,
o czym one myślały w tamtych dniach… (x4)