Gdy świat miał parę lat,
szalały po nim w upał czy mróz,
menele zwane Tytanami,
zostawiając gruz.
Panował brud i smród,
dygotał wściekle padół nasz ten,
wulkany miały konkurs plucia lawą
dzień za dniem.

Z biglem siostry!

Na scenę wkroczył Zeus,
co umiał gromem kuć.
Jak stał - kreatury wziął pod klucz
i grzmiał póki anarchii
nie usunął precz!
Zaprawdę wierzcie mi.
Gość za wysoko stał
by mieć to gdzieś.

Sławimy go do dziś!
No dalej kotku.

Oczyścił glob
i zmierzył mu pi.
Wnet Ziemia odetchnęła i
zaprawdę wierzcie mi!
Spłynęły i na Olimp słodkie dni,
jak Martini.
Wnet Ziemia odetchnęła i
zaprawdę wierzcie mi.