Skrzydła miłości wiarą
pozwalają nam być
gdy wszystko wokół ze szkła
nam nie stanie się nic
ołtarzem naszych dusz
kiedy truje nas czas
gdy wszystko wokół ze szkła
nam nie stanie się nic

W bezsilności przeznaczenia,
chwilą ukojenia dusz,
z ramion spowitych pustką
wybawieniem
niczym głos szukający
w cieniu schronienia
w radości, smutku,
Jak nigdy wcześniej...

Skrzydła miłości wiarą
pozwalają nam być
gdy wszystko wokół ze szkła
nam nie stanie się nic
ołtarzem naszych dusz
kiedy truje nas czas
gdy wszystko wokół ze szkła
nam nie stanie się nic

Kiedy przyjdzie chwila by
spojrzeć w oczy swemu "ja"
łykiem smutku zabić strach
bez wahania
Światło dnia uderzy w cień
nasze serca dotknie wiatr,
bezpowrotnie