Nous étions deux, nous étions trois
Nous étions trois marins de Groix,

Mon matelot, le mouss' et moi
Embarqués sur le Saint-François

Jean-Pierre, dis-je, matelot
A serre d'la toil' qu'il nous faut

Było nas dwóch, trzech było nas
Trzech marynarzy z portu Groix

Zamustrowani w Saint Francois
Młody, marynarz, no i ja

Po kilka funtów każdy miał
Nim przyszedł groźny wiatr z Noroit

Refować żagiel trzeba nam
Kapitan z mostku daje znak

Zrzucamy bramsel, trzeszczy maszt
Wichura huczy, śnieg i grad

Kapitan wciąż na rufie trwał
Zaskoczył go cholerny szkwał

Odnaleziono później już
Jego kapelusz, fajkę, nóż