Gdy płakał deszcz
nie pytał nikt o prawdę
i o nielogiczną motywację
Nieszkodliwe spojrzenia,
pilnujące cmentarnych ław -
trzeźwi jak nigdy dotąd
A wielu było ich

W chaosie myśli żałobników
słyszałem smutny głos:
„Jutro zapomnisz..."
A oni tylko stali
daleko w centrum światów swych
Kwiaty sztuczne i łzy nieszczere
to wszystko co mogli Ci dać -
to wtedy czułem bat
i niezrozumienie

Nie znając twarzy sądzili człowieka,
ich mowy głośniejsze od szumu drzew
i śpiewu ptaków
Kwiaty sztuczne i łzy nieszczere
to wszystko co mogli Ci dać -
to wtedy czułem bat
i niezrozumienie
Dziś wiem na pewno -
zapomnieli...