Pachnące białe róże, zieleń słońcem lśniąca
Towarzyszy jego myślom aż do samego końca.
Codziennie białe płatki na świeży grób spadają
Codziennie martwe modlitwy na grobach się spotykają.

Wieczorem słońca nie ma, wiatr wieje w krzyże mroków
Zdziwionych chęć zabiera wrzosy kwitnące z boku
Szara cmentarna płytka, kłania niewinne płatki,
zostają tępe kolce, gniją cmentarne kwiatki.

Rano kwiat się budzi, jest jego krwią splamione,
nagle, błyskawicznie ogarnia wszystkie strony.
płacz róży plami krzyże, krew krzepnie na grobowcu
Pij za mszczenie zmarłych, strach uciec nie pozwala/

Przeklinam mego kosza do pełna tej szarości
rozprute ponad głową, zawiera list miłości
Jestem wrakiem człowieka, uciekam przed krzyżami
Cmentarną różę zrywam, lecz tracę swoją wiarę

Jestem wrakiem człowieka, uciekam przed krzyżami
Cmentarną różę zrywam, lecz tracę swoją wiarę

[...]- teskt dla mnie niezrozumiały//edit dodane ;]