Mówiłam tobie już pięćdziesiąt kilka razy, e D C e
Żebyś już poszedł sobie, przecież pada deszcz, e D a h
To przecież śmieszne takie stać twarzą przy twarzy,
To jest naprawdę niesłychanie śmieszna rzecz;
Żeby tak w oczy patrzeć; kto to widział?
Żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,
Żeby tak rękę w ręku trzymać kto to słyszał?
A przecież jutro się spotkamy tutaj znów-

Ref.:i tak trudno się rozstać, tak trudno się rozstać, e D
no, a nawet jeśli pada to niech pada- C e
i tak trudno się rozstać, tak trudno się rozstać, e D
nas tutaj zaczarować musiał deszcz. a e

Na Żoliborzu są ulice takie śliczne,
Takie topole, a w topolach taki wiatr,
Gdy przyjdzie wieczór, świecą światła elektryczne
I tak mi dobrze, jakbym miała osiem lat;
Mówisz: "Kochana!" Ja ci mówię: "Mój kochany!"
I tak chodzimy i na przełaj, i na w skos,
A w tej ulicy, która idzie na Bielany,
Jest tyle świateł, jakby Szopen nucił coś-

Ref.:i tak trudno się rozstać ...

Ja na początku przez trzy lata byłam w łodzi,
A teraz tutaj mam posadę w AWF,
I byłam sama, potem zaczął on przychodzić,
Pracuje w radio, muzykalny jak sam śpiew;
Więc z nim piosenki sobie czasem różne nucę,
On czasem skrzypce weźmie, na nich dla mnie gra-
I co wieczora na Żoliborz autobusem
Do tej topoli, która nas tak dobrze zna-

Ref.:i tak trudno się rozstać...