Dla nas dzDień dopiero się zaA7czyna
Jeszcze bieałe skrAywają go mgDły  A7  
Jeszcze śDwieżo w paD7mięci nosGimy
KoloroDwe, cieGpluAtkie snFisy  
A A7tu życDie stanęło za proA7giem
I nie meoże docAzekać się nDas   A7  
Czy nareDszcie jesteD7ście gotGowi
Dalej w droDgę najwyGższy czFisas 
A7A już życDie stanD7ęło za proGgiem
ChAce konieDcznie zobGaczAyć nDas

Drzwi na blask otwieramy szeroko
Na powietrze, na zieleń i wiatr
Ramion siłą i serca ochotą
Wprost ku słońcu popchniemy świat
Odpoczniemy dopiero wieczorem
Gdy w niebieski pogrąży się zmierzch
Wróżąc długa i piękną pogodę
Utrudzony dwudziesty wiek
Przy harcerskim ognisku wieczorem
Pożegnamy dwudziesty wiek