Popękana na nim zbroja                     a G
I zadano wiele ran                         a G
Ledwie miecza pół                          a
W mdlącej trzyma dłoni                     G e
Kurz kolory skrył                          a G
A z proporca tylko strzęp                  e a
Swym łopotem krzyczy, że                   a G
Nie złoży broni                            G a

Wkoło wrogi tłum
Zwartym pręgiem szedł
i szyderstwem ciskał
W dumę tego trwania
Tarcza pękła już
U stóp leży w prochu hełm
Tylko oczu blask
Od ciosu go osłonił

A iść przecież miał w zupełnie inną sronę  a G e
I marzenia drogą gładzić zamiast gniew     a G e
Taki dziwny świat ciągle wkoło tylko zew   a G e a
A my wciąż w pół drogi tej nie określonej  a G e

Zobaczyłem raz wyraźnie
jak ucieka moje dno
A ja razem z nim
Zapadam się w otchłanie
Kłamstwa zew i trud
Strachem jest wolności głód
Ludzie prawi pozostają
Mi nieznani