Mesyjasz przyszedł na świat prawdziwy,
I prorok zacny z wielkiemi dziwy:
Który przez swoje znaki
Dał wodzie winne smaki,
W Kanie Galilejskiej.

Wesele zacne bardzo sprawiono,
Pana Jezusa na nie proszono,
I zwolenników jego,
By strzegli Pana swego,
W Kanie Galilejskiej.

Z wielkim dostatkiem potrawy noszą,
Pana Jezusa aby jadł proszą:
Wszystkiego dosyć mają,
Tylko wina czekają,
W Kanie Galilejskiej.

Matuchna jego, gdy to ujrzała,
Oblubieńcowi dogodzić chciała:
Prosiła swego Syna,
By czynił z wody wina,
W Kanie Galilejskiej.

Pan Jezus chcąc tym uszlachcić gody,
Kazał nanosić dostatkiem wody:
Hej gody, gody, gody!
Wnet będzie wino z wody,
W Kanie Galilejskiej.

Wnet prawdziwego Boga poznali,
Gdy zamiast wody wino czerpali:
Hej wino, wino, wino!
Lepsze niż pierwej było,
W Kanie Galilejskiej.

Najświętsza Panna gdy skosztowała
Z pełnego sobie nalać kazała:
Hej wina, wina wina!
Będę ja dzisiaj piła,
W Kanie Galilejskiej.

Piotr z Apostoły stojąc przy dzbanie,
Woła na Jana pij rychło do mnie:
Hej wino, wino, wino!
Lepsze niż przedtem było,
W Kanie Galilejskiej.

Pił Szymon garcem do Mateusza,
Filip konewką do Tadeusza,
Hej wino, wino, wino!
Lepsze niż przedtem było,
W Kanie Galilejskiej.

Gdy Jakub mniejszy porwał garnuszek,
Judasz Tadeusz nalał kieliszek:
Hej wino, wino, wino!
Lepsze niż przedtem było,
W Kanie Galilejskiej.

Pawle z Maciejem wam oskomina,
Żeście nie pili takiego wina:
Hej wino, wino, wino!
Lepsze niż przedtem było,
W Kanie Galilejskiej.

Przez narodzenie twojego Syna,
Każ nam nalewać Panienko wina:
Hej wina, wina, wina!
U tak dobrego Pana,
W Królestwie niebieskiem.