1. Na Tamkie poDd trzynastkie poA7żarną straż wezwali.
Z ratusza pełDnym gazem na fonA7ie wyjechali.
I pędzim przeDz Krakowskie, ŚrGódmieściem zapychamy
I na TGamkie naD dół nA7atenczas zaDjeżdzamy.

Ref. A tu się palDi jak choA7lera, jak cholDera, jak cholera.
Ogień bucha Djak choleA7ra, nie wiadomDo skąd.
A naród stoiD, łeb zadA7ziera, łeb zadDziera, łeb zadziera.
A tu się palDi jak choA7lera, z każdejD strony swąd.

2. A wtem na trzecim piętrze gość jakiś z dala drze się:
"Ratujcie bo się palę, zajęli spodnie mnie się"
Ktoś krzyknął: - "Skacz pan w siatkę!" do niego strasznym głosem.
Gość skoczył, ale obok i zarył w jezdnię nosem.

Ref. A tu się pali jak cholera, jak cholera, jak cholera...

3. A wtem z przeciwnej strony zajeżdża pogotowie.
Gość leży na asfalcie i ma trzy dziury w głowie
I nagle jak nie wrzaśnie przy ludziach bez krępacji:
"Ratujcie moją babcię, została w ubikacji!"


Ref. A tu się pali jak cholera, jak cholera, jak cholera.

Natenczas jeden strażak w zmoczonym kombinezie
Po tego gościa babkę na grandę w ogień lezie.
Za chwilę jest z powrotem i trzyma parę kapci,
I mówi do faceta, że to są resztki z babci.

Ref. A tu się pali jak cholera, jak cholera, jak cholera...

5. Walczyli my z tym ogniem na Tamce pod trzynastem
I pożar był widoczny nad całym prawie miastem,
Toporki byli w ruchu, ulice byli w wodzie,
Walczyli my z tym ogniem, aż podziw był w narodzie.

Ref. Trzy godziny my walczyli, my walczyli, my walczyli,
Bo strażaki w takiej chwili bardzo dzielne są.
Wszyscy my się napocili, napocili, napocili,
Trzy godziny my walczyli, aż się spalił dom.

Dzięki ofiarnej pomocy straży pożarnej
Fundamenta zostali ocalowane.