Tyle dmamy za Csobą przedbytych mil,
Tyle Cwiatrów gnało dnas.
dTyle razy człowiek wył,
Gdy już mu Cbrakło dsił,
Mówił, Cże to ostatni draz.


Ref.:
I znów dmorza Fryk, i w dhuku Cfal
Wiatr dzłowrogą C  melodię dgra.
Znowu dpompa idzie w Cruch,
Znowu dtyrać masz za Cdwóch,
Gdy niedrówna C  walka dtrwa.

Tyle portów odwiedził każdy z nas,
Tyle przygód przeżył w nich.
Tyle forsy nieraz miał,
Że już porzucić chciał
Ten żeglarski podły wikt.

Tyle lat już po morzach włóczymy się,
Tyle lat żyjąc byle jak.
Tyle razy mówił człek:
Dość włóczęgi tej,
Już to wszystko rzucić czas.

Człowiek jednak w swej głupiej naturze ma coś,
Trudno to zrozumieć nam.
Tyle razy dostał w kość,
Że powinien mieć dość,
Lecz go znów na morze gna.