KapoIII

G a a G a a
  W raju wsGtawał dzaień,
C  Ludzie błękit wplaGtali we włosya,
  A Ebezdomne apsy
C  Uciekały w głąGb wysp.
d Bo gdzieś
  CW ciemnej otchGłani
d  Morzu już Czadano Grany
d I krzyk
  CWód rozpęGtanych
d  Galopował już Cku brzegoam G 

a W raju wstawał dzień
  W raju wstawał Cdzień
  U nas właśnie naGrodził się Jezusa,
  I Eświąteczna anoc
C  Otulała nas Gsnem
d Gdzieś w nas
  CCichły Gkolędy
d  O nadziei wszystkichC ludGzi,
d A tam
  CFale zranGione
d  Docierały już doC brzegEu.

F  Słowa są darGemne
C  Podziel się nadFzieją swą
d  Z tymi co Gzostali
  ATam.
Ja wiem, widziałeś już krew,
Dużo krwi, nie bierze Cię,
Ale spójrz, Ty mogłeś być tam,
Tam gdzie plaże są pełne ran!

 C POKONAMY FALE
JEŚLI KAŻDY Z NAS
  ZBUDUJE aBRZEG.
  Z MIEŁOŚCI aSWEJa / x2

  GIle możesz adać?
C  Możesz dać tylko Gto, czym sam jeasteś.
  Zbuduj Ew sobie abrzeg,
  Zbuduj w sobie bCrzeg.
  By podzielić sięG nim.
d Więc chodź,
  COtwórz swe Gserce,
  A dprzemówisz Cdo milczeGnia,
 d Do tych,
  CCo ocaGleli,
d  I jak my Csą dziećmi morzaE.

F  Słowa są darGemne
 C Podziel się Fnadzieją swą
d  Z tymi co zoGstali
  aTam.

  ANo i co, napatrzyłeś się
Na to jak fala niesie śmierć,
Każdy jest dnem, każdy jest morzem,
Pomóż, możesz, możesz, możesz.


C POKONAMY FALE
JEŚLI KAŻDY Z NAS
  ZBUDUJE aBRZEG.
  Z MIEŁOŚCI aSWEJ / x2