Ref.: Gdzie te stare szanty, te wiersze morzu pisane
Gdzie te stare szanty przez tak wielu zapomniane
Gdzie te szczere modlitwy do morza, do jego fal
Gdzie te szczere modlitwy o ten stracony czas

Przeminęły z wiatrem, odleciały w siną dal
Razem z bielą wielkich żagli uchyla się ich czas
A tak chciałyby odżyć, jak żagle chcą poczuć wiatr
Lecz do snu teraz kładą gdzieś stary wrak

Stary siedzi z gitarą, śpiewa, co przeżył tam
Gdzie mróz palce odmrażał, a sztorm żagle rwał
I tak chciałby powiedzieć, z serca wyrzucić ból
Lecz słucha go tylko morze, wiatr i pusty stół