Przy ognisku Renata Waligórska
Tekst piosenki
-
3 oceny
Dziś o przeszłości las nam gwarzy
I tysiącletni dąb
On sam historię nam przywoła
W pogłosie surm i trąb
I będzie prawił nam o wojach
Co Chrobry wiódł ich król
Co sławę sami twardą dłonią
Z bitewnych wzięli pól
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień
Z Maszkowic Zyndram i Zawisza
Z grunwaldzkich jadą stron
Dwa miecze wiozą, co je Krzyżak
Przed polski przyniósł tron
Tą leśną drogą pan Langiewicz
Ze swoją partią szedł
Tu, umykając przed hetmanem
Pogubił pludry Szwed
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na przodków zew
By sławić polski oręż
Na tej polance chłop Kościuszki
Prostował brzeszczot kos
A kościuszkowcy tędy nieśli
Swój na pepeszach los
Hej, partyzancie, czy pamiętasz
Potężny stary dąb?
Forteca i gospoda miła
Schronienie i twój dom
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na dziejów zew
By sławić polski oręż
I tysiącletni dąb
On sam historię nam przywoła
W pogłosie surm i trąb
I będzie prawił nam o wojach
Co Chrobry wiódł ich król
Co sławę sami twardą dłonią
Z bitewnych wzięli pól
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień
Z Maszkowic Zyndram i Zawisza
Z grunwaldzkich jadą stron
Dwa miecze wiozą, co je Krzyżak
Przed polski przyniósł tron
Tą leśną drogą pan Langiewicz
Ze swoją partią szedł
Tu, umykając przed hetmanem
Pogubił pludry Szwed
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na przodków zew
By sławić polski oręż
Na tej polance chłop Kościuszki
Prostował brzeszczot kos
A kościuszkowcy tędy nieśli
Swój na pepeszach los
Hej, partyzancie, czy pamiętasz
Potężny stary dąb?
Forteca i gospoda miła
Schronienie i twój dom
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień
Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na dziejów zew
By sławić polski oręż