Utwór powstał w 1962 roku, muzykę napisał Antonio Carlos Jobim, a tekst piosenki w języku portugalskim Vinicius de Moraes. W pierwotnej wersji była to „Menina que passa”(tłum. przechodząca dziewczyna). Później powstała wersja z angielskim tekstem napisanym przez Normana Gimbela. Pierwsza wersja została nagrana w 1962 roku przez Pery Ribeiro. Jednak międzynarodową popularność zyskała wersja wykonywana przez Astrud Gilberto w duecie z jej ówczesnym mężem João Gilberto i jazzmanem Stanem Getzem. Utwór znalazł się na albumie Getz/Gilberto (1963). Był rok 1962, kiedy w barze przy plaży Ipanema w Rio de Janeiro dwaj giganci brazylijskiej sceny muzycznej obserwowali dziewczynę ich marzeń – Helô Pinheiro. Poeta Vinícius de Moraes i kompozytor Antnio Carlos Jobim byli tak zauroczeni wysoką i zgrabną dziewczyną o czarnych i długich włosach, że zainspirowała ich ona do napisania utworu Garota de Ipanema. Oczywiście wiele wielkich dzieł, została zapisana na serwetkach. Tak głosi legenda. W rzeczywistości Dziewczyna z Ipanemy była nową wersją utworu z 1959 roku nazwanego Menina que Passa (z port. Dziewczyna, która przechodzi), która została skomponowana przez Jobima i Moraesa do muzycznej komedii Blimp. Pomysł filmu nie wypalił, ale piosenka była coraz bardziej znana. Prawdziwą popularność czołowej piosenki gatunku Bossa Nova zawdzięcza się jednak wykonaniu João Gilberto i saksofonisty Stana Getza, którzy wraz z Jobimem spotkali się w 1963 roku w NYC Studio nagrywając płytę Getz/Gilberto (z której pochodzą takie hity jak Desafinado czy Corcovado). Wtedy też w ich głowach zrodził się pomysł, aby nagrać wersję anglojęzyczną. Jedyną osobą, która dobrze znała język angielski była żona João Gilberto, Asturd. To właśnie ona, bez większego doświadczenia muzycznego, słodkim i nieco dziecinnym głosem pojawia się razem ze swoim mężem na winylowej, dwujęzycznej wersji utworu. Garota de Ipanema jest po Yesterday Beatles’ów drugim najczęściej nagrywanym utworem w historii muzyki. Trudno tego nie dostrzec – Frank Sinatra, Andrea Bocelli, Amy Winehouse – to zaledwie kilka gwiazd, które przyczyniły się do popularności Dziewczyny z Ipanemy. Utwór został doceniony bardzo szybko. W 1965 otrzymał Nagrodę Gramy. Będąc w Rio de Janeiro warto wstąpić do Baru Garota de Ipanema, zwanego dawniej Bar Veloso, w którym to na serwetkach miały zostać zapisane następujące słowa: Olha que coisa mais linda Mais cheia de graça É ela menina Que vem e que passa Num doce balanço A caminho do mar Moça do corpo dourado Do sol de Ipanema O seu balançado é mais que um poema É a coisa mais linda que eu já vi passar Ah, por que estou tão sozinho? Ah, por que tudo é tão triste? Ah, a beleza que existe A beleza que não é só minha Que também passa sozinha Ah, se ela soubesse Que quando ela passa O mundo inteirinho se enche de graça E fica mais lindo Por causa do amor