Zimne niebo nad głowami
Ciszy smak i zapomnienia łyk
Zimne słońce za oknami
W dłoni trzymam egzotyczny liść.
Niby nic
Słońce oczu już nie razi
I nie rani uszu miasta krzyk
Czas donikąd już nie goni
I nie drapie w oczy ulic pył
Niby nic
Czuję radość bez powodu
Siadam i nie muszę nigdzie iść
Nie mam pytań zapominam
Śmieję się, nie muszę nikim być
Niby nic
Niby wszystko wokół gra
Niby wszystko jest OK
Gdyby nie ten drobny fakt
Że to tylko dziwny sen