MiAsus2łość jest wszystkim fis7- złamanym sDercem w pół,         Asus2     
ZagubAsus2ionym światłem fis7 pośród cDiemnych chmur         Asus2     
I wolnAsus2ością co idzie  fis7tam gdziDe sama chce,        Asus2     
Możesz Asus2ją nawet porzucić, fis7 lecz onaD ciebie nie.        Asus2     

Prawgis7u w gardle staje kością,
Bo nh7ie wszystko jest miłością,
Ludfis7zie złością płoną aż   E  Esus4     
Palgis7i się nasza Ziemia,
Domh7y w zgliszcza wciąż przemienia
Złowiefis7szczy cienia rzuca znak.                      E  Esus4        [E-Esus4-E]         
(ref.)
„Moralność” uczy, w oczy kłuje,
Choć widzi zło, choć krytykuje
To ślepa jest jak mało kto!
Syk węża jak zazdrości śmiech,
Bo ten ma więcej, tamten mniej,
W ciemności droga gubi się.
(ref.)

Tylu ludzi gdzieś przepadło,Z rozdartym sercem poszli na dno,Stracili całkiem życia sens.
Nienawiścią zieją w piekle,
Warczą, gryzą jak psy wściekłe -
Przeciwko komu zeszli się?
Czy już przestałeś pięknie śnić?I czy zdradziłeś razy trzy?
Czy osądziłeś cały świat?
Ukrzyżowałeś wczesny świt?
Te gwoździe wbiłeś może ty?
A ona na to szepcze - tak!
(solo harm. D jak ref. i ref. szeptem)