( d e7/11 d7 e7/11 )x4

Sedrce szepnęło, że e7/11teraz to d7właśnie ona,  e7/11        d    e7/11      d7    e7/11     
Nie żądnad pierścieni, podpie7/11sów, przysiągd7, ukłonów…. e7/11            d       e7/11      d7   e7/11     
Swym prostym rucdhem nawlekae7/11 tęczę na wienid7ec,   e7/11             d       e7/11      d7    e7/11     
I morzde zamilkło i fe7/11ale przed7stały się piee7/11nić.      d      e7/11      d7   e7/11     

      SpogląB7da w głąb siebie i samoB0 się wszystko układa, A7  
      SpogląB7da na niebo i deszB0cz gdy ma padać, to pada. a 
      Spoglągda tak w siebie by dojrGis0zeć, że wreszcie jest wszystkim A7 -
      Wichudrą strasCzną i słońceBm i zwiędłyAm liściem.d    [-]  C  B  A  d  C  B  A 


Serce szepnęło, by boso po rosie zatańczyć,
Nie trzeba już mleka i tego, by ktoś nas niańczył.
Swym prostym ruchem dziś nowe dała nam imię,
Już nie musimy się bać, że znowu gdzieś zginie.

Spogląda w głąb siebie i wszystko jest wreszcie w porządku
I drzewa, co krzywe i gwiazdy, co nie w równym rządku.
Spogląda tak w siebie, by dojrzeć, że wszystkim jest wreszcie
I ogniem palącym i pieśnią porwaną w przestrzeń.


Serce szepnęło - nie przejmuj się byle głupstwem,
Zawołaj mnie tylko, a zaraz do Ciebie wrócę.
Swym prostym ruchem pokażę ci świat dookoła
I z Tobą zostanę, nie będzie już trzeba mnie wołać.

Spogląda w głąb siebie, nie musi już wierzyć w te złudy,
Lecz także dojrzewa, że bez nich wszystko to nudy!
Lecz także dojrzewa, że bez nich wszystko to nudy!
Nudy, nudy, nudy, nudy, nudy, nudy!
Nudy, nudy, nudy, nudy, nudy, nudy!