( e7 h7 )x4 mocno( e7 h7 e7 h7 e7 h7 e7 )


TwojeE oczy jak hna wzgórzach laEtarnie  h 
ŚwieEcą w nocy wskhazując mi Ebrzeg,  h 
I choEć przez mgłę jakoś hwidać je maErnie,  h 
LeczE kiedy błysną, jakh mam oprzeć sięE?  h 
Idź pEo nitkach moA6sus2ich srebrnych spojrzE5eń        Dsus2     
I tylkoE proszę nie zrozuA6sus2m mnie źle,  E5                h7/11     
KsiężEyc wnet całe rozśwA6sus2ietli morze,    E5    Dsus2     
Bym jakE w lusterku mogła widzieć cA6sus2ię.             E5          h7/11     
Idę p[A*]o nitkach two[h*]ich srebrnych spo[A**]jrzeń,      [h*]  
Jeszc[A*]ze chwila, moż[h*]e tylko dwie! [A**]     [h*]  
KsiężEyc wnet całe rozśwA6sus2ietli morze,    E5    Dsus2     
Bym jak Ew lusterku mogła widzieć cA6sus2ię.              E5        h7/11       [(]  e7   h7   [)x4]   

Moje serce już nie bije normalnie,
Moje myśli jak falą o brzeg
I choć na rafie mogę osiąść fatalnie,
Lecz kiedy błysną, jak mam oprzeć się?
Idź po nitkach moich srebrnych spojrzeń
I tylko proszę nie zrozum mnie źle,
Teraz wreszcie mogę cię dojrzeć
I jak w lusterku przeglądać się.
Idę po nitkach twoich srebrnych spojrzeń,
Jeszcze chwila, może tylko dwie!
Teraz wreszcie mogę cię dojrzeć
I jak w lusterku przeglądać się.
( e7 h7 )x4

Twoje oczy jakby na mnie czekały,
Kuszą nocą wskazując mi brzeg
I choć mój statek może trzasnąć o skałę,
Lecz kiedy błysną, jak mam oprzeć się?
Idź po nitkach moich srebrnych spojrzeń
I tylko proszę nie zrozum mnie źle,
Jak tylko przyjdziesz wyruszymy w morze
Po srebrnych nitkach na drugi brzeg.
Idę po nitkach twoich srebrnych spojrzeń,
Jeszcze chwila, może tylko dwie!
Jak wreszcie przyjdziesz wyruszymy w morze
Po srebrnych nitkach na drugi brzeg.

solo ( e7 h7 )x8 ( A* h* A** h* )x8

Jak wreszcie przyjdziesz wyruszymy w morze
Po srebrnych nitkach na drugi brzeg.
/x2