Jest drożyna, jest, przez calutką wieś.
Wydeptała ją dziewczyna jak nosiła jeść.

Jak jeść nosiła, Boga prosiła.
Bodajbym ja, mój Jasieńku, już twoją była.

Ty będziesz moją, a ja będę twój,
tylko ty mi, moja Kasiu, z innymi nie stój.

Ja będę stała, będę czekała.
Jeszczem tobie, mój Jasieńku, wianka nie dała.

Dam ci wianeczek, dam ci go śmiele,
przed ołtarzem Matki Boskiej w naszym kościele.

Tam nam będą grać i ładnie śpiewać,
a my młodzi, zakochani, ślub będziemy brać.