Daleko w ogniu
Gdzie zawsze płoną wzgórza
Podążając śladami naszych bohaterów
Próbujemy się uczyć
Ale tu ginie nauka
W dymie i błocie
Gdzie jesteśmy jednym ciałem, jednym oddechem, jednym życiem, jedną krwią

Stałem nad rzeką
Czerwoną od wstydu
Stałem na zabójczych polach
Gdzie śmierć nie miała imienia
Stałem z braćmi
A ona w dali się rozlewała
A my byliśmy jednym ciałem, jednym oddechem, jednym życiem, jedną krwią

Wtedy upadłem na ziemię
Czując popiół w ustach
Zrozumiałem, że tylko śmierć
Jest wiecznie młoda

Nastał spokój o zmierzchu
I podczas tej chwili
Świat przestał być niebezpieczny
Świat był bez wojen
Zabiorę Twoje cierpienie
Nie sprawi ono nic dobrego
Bo jesteśmy jednym ciałem, jednym oddechem, jednym życiem, jedną krwią...