Dałeś nam, Panie, po sercu i berle,
Siebie nam dałeś w ofierze...
Czemuż jak ślimak z bólu się perlę,
I stygnę - nietoperzem?

Czemu przed nocą ślepnę jak kwoka,
W czas wojny - śmierdzę tchórzem,
Czemujak paw się pawię na pokaz,
I piórem się - purpurzę?

Czemu, choć żtcie dałeś nam wieczne,
Prędzej niż motyl - ginę,
Czemu w podróży, a może w ucieczce,
jak małpa - robię minę?