Kiedy umrę, o Panie,
gdy się ze światem rozstanę.
Czy mnie wtedy pokochasz,
czy w ramionach ukochasz, o Panie?

Czy mnie do siebie przyjmiesz?
Winem, chlebem ugościsz?
Jak gospodarz po śnie oprowadzisz,
bezkres niebios rozciągniesz przede mną?

Czy rozkażesz aniołom,
by śpiewać nie przestawali?
Czy w wieczną podróż zabierzesz mnie, Panie?
U Twego boku na zawsze posadzisz?

Czy będziesz rankiem, co chłodzi?
Czy będziesz dniem, co się rodzi?
Czy dobrą chmurą osłonisz me ciało,
tchniesz we mnie życie, którego mi brakło?