Nie martw Asię,
ja wszystko Ewidzę.
Chciałbym hboso iść
przez Londynu Dulice.
Chciałbym dotknąć to,
czego nie mam w zasięgu rąk.
Odczuć północny chłód,
naprawdę na to liczę.

Przecież ja,
gdybym mógł wybrałbym inny świat.
Miejsca, w których śmierć,
to utonąć w błękicie.
Bardzo chcę
dryfując zobaczyć brzeg,
odkryć nieznany ląd.
Proszę, nakarm me źrenice.

Tak wiele miejsc,
a w każdym z nich nie ma mnie.
Chcę zobaczyć siebie tam,
chcę zobaczyć siebie tam.
Czarno-białe sny to w moim świecie dzielnice są.
Wciąż straszą mnie te długie szare ulice,
wciąż straszą mnie te długie szare ulice,
wciąż straszą mnie, wciąż straszą mnie.