Za wiele chciałam
Pewnie to błąd
Inaczej też można żyć
To wszystko było kruche jak szkoło
Musiało się kiedyś zbić
Ktoś przegrał siebie –
Zawsze tak jest
Gdy świat się dzieli na pół
A potem nagle gubisz się gdzieś
I z kacem wstajesz ze snu

Nauczę siebie żyć od początku
Do szpiku kości
Do kresu
Do dna
Nauczę siebie sama żyć od początku
Rozbiję życie jak bank

Już teraz umiem drapać i gryźć
I śmiechem płacić za śmiech
Nie będę cicha –
Stać mnie na krzyk
Rozgrzeszę sama swój grzech
Wiem, czego mi trzeba
Na co mnie stać
Nie będę czekać na cud
Niech wszystko przepadnie
Liczę się ja
Z nawiązką spłacę
Spłacę cały swój dług

Nauczę siebie żyć od początku
Do szpiku kości
Do kresu
Do dna
Nauczę siebie sama żyć od początku
Rozbiję życie jak bank

Nauczę siebie od początku
Do szpiku kości
Do dna
Nauczę siebie od początku
Rozbiję życie tak, jak bank
Nauczę siebie od początku
Do szpiku kości
Do dna
Nauczę siebie od początku
Rozbiję życie tak, jak bank