Często ją widzę
Smukła postać, piękna twarz
Każdego dnia
Uśmiechem zdobi świat
Nikt by nie pomyślał
Że ten obraz fikcją jest
Pod osłoną nocy
Rządzom oddaje się

To dwie twarze
Które błądzą tak
Jak narkotyk
Nie dając żadnych szans

Szaleńcze wyzwania
Stawia przed nią świat
Trudnych decyzji
Potok prosto w twarz
Ciężko pokonać
Przyzwyczajeń zbędnych tok
W otyłych ramionach
Pełnych forsy tonie, bo…

To dwie twarze
Które błądzą tak
Jak narkotyk
Nie dając żadnych szans

Wiele błędnych dróg
Echo wspomnień tu
W bezradności trwa
Ze swoim drugim ja
Tak łapczywie chce
Z ukrycia uwolnić się
A fałszywych ofert moc
Jak magnes, ciągnie na dno