Marynarze słonych wód gdzieście się podziali?
Kiedy wyście odpłynęli my tam zostaliśmy sami
Sztorm i fala wielka z wód, uratuje tylko cud
Od Neptuna tylko mgła, krzyczysz Ty i krzyczę Ja

Każdy uciec śmierci chciał i do koi wtedy gnał
Lecz kapitan morski wilk nie posłuchał nikt go nikt
Przykład nam tu dobry dał nie przestraszył się tych fal
I za sterem stał jak stał chociaż wiatr mu włosy rwał

Zawładnęła fala nas gdzieś, przy Madagaskarze
Jestem pewny że to On, srogo nas tu karze
Za ten pokłon w stronę morza którego nie oddali
Usłyszałem słowa te - Łajba Nam się Wali!

Pech wciąż nie opuszczał nas, falą znów obdarzył,
Lecz kapitan o powrocie, którym każdy marzył
Statek odbił od tych skał i się wyrwał z zgubnych fal
Z łajby zrobił prawie wrak a tu jeszcze rejsu szmat

Marynarze słonych wód posłuchajcie pieśni nut
Gdy potrzaska burza maszt i rozszarpie żagle wiatr
Rano wschodu przyjdzie blask i rozświeci wokół świat
Nową drogę wskaże wam i do portu ściągnie bram