Międzyg7 nami po ulicy,
pojedynczo i grupkami,
snująa7 się okularD7nicy zeg7 skryptami.
Id7 z książkami,
zG7 notatkami,
zc7 problemami, kompleksami.
Itd., itp., a7 D7 g7
itp., itd., A7 D7 g7
itd.

Uszy mają odmrożone,
nosy w szalik otulone,
spodnie mają zeszłoroczne, miny mroczne.
Taki dzieckiem się nie zajmie,
tylko myśli o Einsteinie.
Itp., itd.,
itp., itd.,
itd.

Gnieżdżąc7 się w akademiku,
mająf7 każdy po czajniku.
Ih7 nie dla nich dewolaje,
ie7 Paryże, i Szanghaje.
I nied7 dla nich bal iG7c7 ubaw,
ani Lala, ani Buba.
Itp., itd., a7 D7 g7
itd A7 D7 g7
Tylko czasem przy tablicy,
wiosną jakiś okularnik,
skradnie swej okularnicy pocałunek.
Wtem okular zajdzie mgłą,
przemarznięte dłonie drżą.
Potem razem w bibliotece,
i w stołówce, i w kolejce.
Itp., itd.,
itd.

Wymęczeni, wychudzeni,
z dyplomami już w kieszeni,
odpływają pociągami,
potem żenią się z żonami.
Potem wiążą koniec z końcem
za te polskie dwa tysiące.
Itp., itd.,
itd.