Jeśli udało Ci się ogarnąć bicia gitarowe opisane w poprzednim tekście, prawdopodobnie już całkiem nieźle radzisz sobie z grą na gitarze. Przyznaj to przed samym sobą i bądź dumny — niektórzy całe życie marzą o grze, a nie robią w tym kierunku ani jednego kroku. Ty przeszedłeś już długą drogę, jesteś wytrwały i działasz dalej. Wspaniale! Dziś opowiem Ci o chwytach barowych i dam kilka wskazówek, jak sprawić, by brzmiały czysto i udawały się za każdym razem.
Co to jest chwyt barowy i jak go wykonać?
Chwyty barowe (inaczej akordy barowe lub „barre”) to takie, w których na gryfie wykonuje się tzw. poprzeczkę. Polega ona na dociśnięciu palcem wskazującym kilku strun (zazwyczaj wszystkich sześciu). A skąd nazwa? „Barre” oznacza właśnie poprzeczkę. Niewątpliwą zaletą chwytów barowych jest to, że nie trzeba uczyć się ich na pamięć. Budowanie tych akordów opiera się na schematach.
Aby wykonać poprzeczkę, ułóż palec wskazujący na gryfie, równolegle do progów i przyciśnij nim wszystkie struny. Od drugiej strony dociśnij gryf kciukiem, aby wzmocnić chwyt i uzyskać czysty dźwięk. Nie zniechęcaj się, jeśli chwyt nie wyjdzie od razu — do jego wykonania potrzeba tygodni ćwiczeń, wzmocnienia palców i wyczucia odpowiedniej techniki. Dla większości gitarzystów akordy barowe to problematyczny etap nauki.
Mała podpowiedź — aby ułatwić sobie zadanie, układaj palec blisko gryfu i trzymaj go lekko pod kątem, naciskając na struny wewnętrzną częścią palca. Pilnuj też, aby opuszek palca nie wychodził za bardzo poza gryf — wówczas musisz użyć więcej siły do wykonania poprzeczki.
Zdjęcie: Flickr CC BY-ND 2.0
Chwyt barowy nie wychodzi? Trenuj, trenuj, trenuj.
Chwyty barowe to zmora początkujących gitarzystów. Aby nie zniechęcały nas do nauki gry i regularnych ćwiczeń, warto stworzyć sobie odpowiednie „środowisko pracy” — czyli postarać się, żeby wszystkie elementy, na które mamy wpływ, ułatwiały nam prawidłowe zagranie chwytu barowego. Co możemy zrobić?
Przede wszystkim — nie próbować uczyć się chwytów barowych na samym początku. To dość zaawansowane zagadnienie i lepiej najpierw opanować prostsze chwyty, nauczyć się kilku melodii i nabrać w nich pewnej wprawy. Zbyt wczesne podejście do akordów barre może Cię zniechęcić.
Drugą sprawą jest odpowiednia gitara. Często jest tak, że rozpoczynamy swoją przygodę z jakimś starym instrumentem po rodzicach lub tanią gitarą z supermarketu. Źle wyregulowane struny, nieodpowiednie dla nas ustawienie gryfu — to wszystko ma wpływ na brzmienie. Nie oznacza to, że od razu musisz inwestować w drogą gitarę. Po prostu miej na uwadze, że złe brzmienie akordu nie musi być od Ciebie w pełni zależne.
Jednak najważniejsze są regularne ćwiczenia. Nikt nie rodzi się z umiejętnością perfekcyjnej gry na gitarze. To kwestia wielu godzin ćwiczeń, które często są żmudne, ale dają też wiele satysfakcji, uczą samozaparcia i z czasem mogą stać się powodem do dumy. Poniżej proponuję Ci dwa proste ćwiczenia. Wykonując je codziennie, szybko zauważysz efekty.
Ćwiczenie 1
Przyłóż poprzeczkę do gryfu na piątym progu i sprawdź, czy każda struna brzmi czysto. Jeśli nie — koryguj ustawienie palca tak długo, aż będzie dobrze. Pomóż sobie trikami opisanymi wcześniej. Następnie puść poprzeczkę i złap ją ponownie — powtórz ćwiczenie 10 razy i dopiero wtedy dołóż resztę akordu. To doskonały sposób na wzmocnienie chwytu barowego. Na etapie nauki akordów barre warto poświęcić kwadrans każdego dnia na wykonywanie takiego treningu, przy stopniowym zmienianiu progów.
Ćwiczenie 2
Kiedy już Twoje akordy barowe brzmią czysto, należałoby dodatkowo sprawnie je zmieniać. Wybierz dowolny chwyt barowy oraz zwykły i na przemian łap je przez 10-15 minut. Dzięki temu trenujesz palce i nabierasz pewności, a także uczysz się pewnych automatycznych, prawidłowych ustawień dłoni. Dla utrzymania tempa i zwiększenia koncentracji możesz włączyć metronom.
