Urodziła ją równina
Wychowała pod wierzbami
Osłaniała, jak umiała
Kołysała ją lasami

Aż wyrosła, aż dojrzała
W ludzkim trudzie - mądra, piękna
Czasem z bólu oniemiała
Ballada mateńka

Ballado mateńko, żarliwe kochanie
Duszy i sercu tak miłe
Daj światu zadumę, daj ptakom śpiewanie
A nam cierpliwym daj siłę

Kiedy obcy brukiem przeszli
Nie czekała na rozkazy
I walczyła, ochraniała
Twarda jak najtwardsze głazy

A gdy synów jej zabrała
Bezlitosna wroga ręka
Razem z nimi umierała
Ballada mateńka

Ballado mateńko, żarliwe kochanie
Duszy i sercu tak miłe
Daj światu zadumę, daj ptakom śpiewanie
A nam cierpliwym daj siłę

Potem z gruzów dom dźwigała
Ani chwili nie spoczęła
Żeby wszyscy uwierzyli
Że ballada nie zginęła

Tylko dzisiaj jest inaczej
Gdy jej dom jak dzban popękał
Matczynymi łzami płacze
Ballada mateńka

Ballado mateńko, żarliwe kochanie
Duszy i sercu tak miłe
Daj światu zadumę, daj ptakom śpiewanie
A nam cierpliwym daj siłę