Są szczęśliwi ludzie pośród nas
Żyją, jakby dla nich wymyślono świat
Zawsze pewni swego
Wiedzą, że nic złego
Przynieść im nie może przychylny czas

Są szczęśliwi ludzie, wiem, że są
Miłość, złoto, sławę mają, kiedy chcą
Kiedy patrzę na nich
Dręczy mnie pytanie:
Czemu właśnie oni, nie ja?

Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Czemu los obojętnie tak
Przechodzi koło mnie, kto wie?
Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Ja naprawdę niewiele tak od życia chcę

Łatwo wmówić sobie, że to pech
Jednak bez powodu nic nie dzieje się
Może jestem dziwna
Może zbyt naiwna
Nikt, niestety, szczęścia nie uczył mnie

Dobrze wiem, że darmo nie ma nic
Nieraz już płaciłam za nadziei błysk
Szczęście było obok
Zabrał je ze sobą
Ktoś i tak bogatszy niż ja

Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Może w zamian nie umiem nic dać
Może sama zbyt wiele chcę?
Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Ja naprawdę niewiele tak dla siebie chcę

Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Czemu los obojętnie tak
Przechodzi koło mnie, kto wie?
Dlaczego nie ja, dlaczego nie?
Ja naprawdę niewiele tak od życia chcę