Kto z mych dziewek serce której,
W cnych afektów plącze nić,
By uwieńczyć swe konkury,
Musi dzielnym człekiem być.
Piękną duszę i postawę,
Niechaj wszyscy dojrzą w nim.
Śmiałe oko, serce prawe,
Musi mieć i splatać w jeden rym.
Musi splatać w jeden rym.

Musi cnót posiadać wiele,
Kochać Boga, kochać bratni lud,
Tęgo krzesać w karabelę,
Grzmieć z gwintówki gdyby z nut!
Mieć w miłości kraj ojczysty,
Być odważnym jako lew,
Dla swej ziemi, dla swej ziemi macierzystej,
Na skinienie oddać krew.
Na skinienie oddać krew.

Niech mu będzie chęć nieznana,
Lżyć obyczaj stary swój.
Niech kontusza ni żupana,
Nie zamienia w obcy strój!
Kto nie przyjdzie z sercem taki,
Kto za fraczek oddał pas,
W domu tym na koperczaki,
Nadaremnie straci wrogi czas!
Nadaremnie straci czas!

Kto z mych dziewek serce której,
W cnych afektów plącze nić,
Musi dzielnym człekiem być.
Mieć w miłości kraj ojczysty,
Być odważnym jako lew,
Dla swej ziemi macierzystej,
Na skinienie oddać krew.

Musi kochać kraj ojczysty,
Być odważnym jako lew,
Dla swej ziemi, dla swej ziemi macierzystej,
Na skinienie, na skinienie oddać krew.