FTo nic, że[.B] długi jestF marsz,
Słońce BosuszyC twarz,
FIdziesz i Bliczysz naboje -d ostatnie trzy,
CI nie chybisz już - Fto wiesz.

FRóża czerwono, Bbiało kwitnie Fbez,
Nikt z nas nie pęka,B chociaż krucho Fjest,
dWzgórza przejdziemy, Cwodą popijmy,
dKuchnieG7 polowe Gdiabli wiedzą Cgdzie.
FKto by się martwił,B że na drodze
FKurz i dśnieg i Fdeszcz - to znamyC już.
dWzgórza przejdziemy, Cwodą popijemy,
dWoda poG7 walceG ma jak wino Csmak.
FRóża czerwono,B biało kwitnie Fbez,
Dojdziesz dbracie,C choć kruchoF jest.

Stary karabin, twój brat,
Jeszcze zadziwi świat,
Będą znów piękne dziewczyny za wojskiem szły,
A że w oczy deszcz to nic.

Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Nikt z nas nie pęka, chociaż krucho jest,
Wzgórza przejdziemy, wodą popijemy,
Kuchnie polowe diabli wiedzą gdzie.
Kto by się martwił, że na drodze
Kurz i śnieg i deszcz - to znamy już.
Wzgórza przejdziemy, wodą popijemy,
Woda po walce ma jak wino smak.
Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Dojdziesz bracie, choć krucho jest.

Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Choć było krucho, teraz dobrze jest,
Wzgórza przeszliśmy, cało wróciliśmy,
Kuchnie polowe odnalazły się.
Jeszcze na twarzach mamy z drogi kurz,
Lecz dziś ten marsz za nami już.
Wzgórza przeszliśmy, cało wróciliśmy,
Czoło otrzemy, oczyścimy broń.
Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Oto bracie wędrówki kres.